Πάτερ Γυμνάσιος ο Λαυριώτης

Νικολάου Μιχαλόπουλου - Πάτερ Γυμνάσιος ο Λαυριώτης

Ελλάδα. Έτσι εξηγείται και το γεγονός, γιατί στο Θεολόγο εκείνη την εποχή είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος. Όσοι έπασχαν από κάποια αρρώστια ή είχαν στο σπίτι τους συγγενικό πρόσωπο άρρωστο, νόμιζαν ότι ο Γυμνάσιος μπορεί να τους κάνει καλά, μια και φημολογούνταν ότι «και θαύματα ακόμη κάνει ο καλόγηρος».

Όλοι τους λοιπόν έτρεχαν κοντά του στο Θεολόγο Θάσου. Μολονότι τότε τα μέσα συγκοινωνίας ήταν λίγα και διαφορετικά από τα σημερινά, εντούτοις οι άνθρωποι αψηφούσαν έξοδα, θυσίες, ταλαιπωρίες, κακουχίες και έτρεχαν να συναντήσουν τον καλόγηρο. Κατά κύματα έφθαναν στον Ποτό και από εκεί στο Θεολόγο, στην περιοχή γύρω από το εκκλησάκι «Παναγούδα». Υπολογίζεται πως πάνω από 1.000 άτομα¹⁸, ασθενείς και συνοδοί τους, βρίσκονται στο Θεολόγο. Η παραμονή τους εδώ δημιουργεί προβλήματα μια και ήταν αδύνατον ο Γυμνάσιος να τους εξετάσει όλους και προπαντός να τους θεραπεύσει με προσωπική επιμέλεια και φροντίδα. Ο Β. Μεσολογγίτης, στις 27 Ιουλίου 1930, στα «Μακεδονικά Νέα» έγραφε σε πρωτοσέλιδο άρθρο¹⁹ του: «... Ένα πλήθος πολύχρωμον και πολύβοον, ετερογενές και ανόμοιον. Άνθρωποι τον λαού και κύριοι τον αστικού κόσμου, άνδρες και γυναίκες, κορίτσια και παιδιά, αλλά και βρέφη Σαρακατσαναίοι και αξιωματικοί, καλόγη-ροι και δεσποινίδες, χωρικοί και λιμοκοντόροι. Σεγκούνια και μεταξωτά, κάπες και μαντά, αλλά να και μια φουστανέλα από την πάλαιαν Ελλάδα, να και κάτι φερετζέδες από την Δυτικήν Θράκην, να και μια εβραϊκή κόφια από την Θεσ /νίκη». Και ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Κήρυξ» της Καβάλας σημειώνει²⁰, πως μέσα στο βαπόρι για τη Θάσο «το θέαμα ήταν αποκαρδιωτικό. Έβλεπε κανείς να φέρνουν με τις βάρκες στο βαπόρι παραλυτικούς πάνω στα φορεία, τρελούς, δεμένους χειροπόδαρα, νευρασθενικούς τρέμοντας διαρκώς, στραβούς και σημαδεμένους κι ένα σωρό μικρά παιδάκια πάσχοντα από πολλές και διάφορες αρρώστιες...». Και ο Τάκης Λαγουδάκης, δημοσιογράφος στα «Μακεδονικά Νέα», στις 24 Ιουλίου 1930, σημειώνει: «Στην πλατεία Δόξης ... αληθινή φρενίτις. Χωλοί, αόμματοι, κωφάλαλοι, λωβιασμένοι, παράλυτοι, άνθρωποι με μισή καρδιά, ασθενείς πάσης κατηγορίας και αθλιότητας, τους οποίους συνόδευαν οι οικείοι τους». Και ο «Κήρυξ», στις 11 Ιουλίου 1930, παρατηρεί: «... και όλοι οι άρρωστοι, —κουτσοί, στραβοί, κωφάλαλοι, λεπροί, παράλυτοι— έσπευσαν στη Θάσο να επικαλεσθούν τα ιάματα του μυστηριώδους «θαυματοποιού» καλόγηρου, μια και εις μάτην κατέφυγον έως τώρα στα φώτα της επιστήμης». Και στις 15 Ιουλίου 1930 γράφει για τους 1.000 ασθενείς που βρίσκονταν στο Θεολόγο: «πλήθος άλλο αρρώστων, παραλυτικών, κουτσών, στραβών, φυματικών, λεπρών, καμπουριασμένων, σημαδεμένων, κωφαλάλων, πασχόντων εκ πολλών και διαφόρων παθήσεων, αναμένει ημέρες πολλές κάτω από τις ελιές, κάτω από πρόχειρα τσαντήρια μέσα στον ήλιο». Και αυτό το πλήθος των αρρώστων έπρεπε να το θεραπεύσει ο Γυμνάσιος. Μάλιστα ο πρόεδρος της κοινότητος κ. Κοντός και το Κοινοτικό Συμβούλιο κατάρτισαν ένα πρόγραμμα²¹ των εργασιών των θεραπειών του Γυμνασίου, που όμως δεν εφαρμόσθηκε ποτέ. Το πρόγραμμα ήταν το παρακάτω:

—Δευτέρα και Τρίτη: Θεραπεία των εντοπίων ασθενών.

—Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή: Θεραπεία των ξένων ασθενών.

—Σάββατον: Συλλογή βοτάνων από τον καλόγηρον.

—Κυριακή: Εκκλησία και ανάπαυσις.

Από τη συγκέντρωση και παραμονή τόσων ανθρώπων στο Θεολόγο ανέκυψαν πολλά προβλήματα, όπως κατοικία, φαγητό, μόλυνση, επιδημίες κ.ά., που ανησύχησαν τις Αρχές. Προς τούτο ο τότε βουλευτής Καβάλας Τανταρί-δης και ο δικηγόρος Αλέκος Σωτηριάδης ήλθαν στο Θεολόγο με σκοπό να πείσουν τους ασθενείς να φύγουν.

Αυτό το γεγονός της συγκέντρωσης πολλών ατόμων στο Θεολόγο και οι διάφορες φήμες για φανταστικές θεραπείες του καλόγηρου έγιναν η αιτία η Δ /νση Αστυνομίας Καβάλας να διατάξει τη σύλληψη του και τη μεταφορά του στην Εισαγγελία Καβάλας για δίκη.

__________________

18. Ο Σωτήρης Γερακούδης στο βιβλίο του η «Ιστορία της Θάσου», σελ. 160, ανεβάζει τον αριθμό σε 2.500 χιλ., που είναι υπερβολικός. Επισκεφθήκαμε το μικρό αύλειο χώρο, όπου διατηρούνται και οι «καύγες», στις οποίες διέμεινε ο Γυμνάσιος. Μόνο που έχουν αφεθεί στην τύχη τους και γρήγορα θα εξαφανισθούν, μια και δεν υπάρχει σχετική φροντίδα, ούτε από την τοπική αυτοδιοίκηση, ούτε από την εκκλησία. Κάτι πρέπει να γίνει στο χώρο αυτό για να θυμίζει το πέρασμα του Γυμνάσιου Λαυριώτη.

19. Ο τίτλος του άρθρου του Β. Μεσολογγίτη είναι ο εξής: «Ο καλόγηρος ιατρός θεραπευτής της Θάσου. Το μικρό χωρίον Θεολόγος. Η νέα κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Ασθενείς συρρέουν από τα πέρατα της Ελλάδος και απ' 'ολην την Βαλκανικήν. Ο νέος Κοσμάς και Δαμιανός και ο νέος ιαματικός Παντελεήμων». Έχει επίσης και μεγάλη φωτογραφία του καλόγηρου από τον Καβαλιώτη φωτογράφο Ευαγγελίδη.

20. «Κήρυξ», φ. 15 Ιουλίου 1930.

21. Το πρόγραμμα δημοσίευσε κατά απολειστικότητα η εφημερίδα της Θεσ /νίκης «Μακεδονικά Νέα», φ. 31 Ιουλίου 1930.