Πάτερ Γυμνάσιος ο Λαυριώτης

Νικολάου Μιχαλόπουλου - Πάτερ Γυμνάσιος ο Λαυριώτης

β) Του ιδίου με ημερομηνία 29 Ιουλίου 1930: «... κατά την υπόσχεσίν μου σου στέλλω συστημένας τας εφημερίδας που γράφουν διά τα θαύματα του καλόγηρον και σε παρακαλώ, αφού τας διαβάσεις, να μου τας επιστρέψεις διά να τας έχω εις το αρχείον μου.

... ο πλέον ευτυχής είμαι εγώ, διότι είμαι εκ των πρώτων θεραπευθέντων, διότι λόγω της θέσεως μου και της επιβολής εις τον ιερέα, μ εκύτταζεν με όλην την άνεσιν και ηύρα την σωτηρίαν μου. Νικ. Μαυρίδης».

Χαρακτηριστική είναι και η επιστολή του Αθανασίου Αναστασιάδη¹⁴, από τη Θεσ /νίκη, που ήταν ασθματικός και έγινε καλά. Γράφει: «Κύριε Δ \ντά. Από ενδεκαετίας νπέφερα από άσθμα κακοήθους μορφής. Τα διάφορα ευρωπαϊκά σπεσιαλιτέ και αι διάφοροι θεραπείαι των ιατρών εις τους οποίους εξ αρχής είχα προστρέξει κατ' ουδέν ίσχυσαν, όπως με θεραπεύσουν ή τουλάχιστον περιορίσουν την επεδείνωσιν τον κακού, το οποίον με κατεβασάνιζε, μου αφιήρει την ησυχίαν και τον ύπνον. Τέλος, φίλοι καλοί μου συνέστησαν, κατά συμβου-λήν άλλων ιαθέντων υπό του Γυμνασίου Λαυριώτη, ν αφήσω κατά μέρος ιατρούς και φάρμακα των φαρμακείων και να παίρνω μόνο μισό φιλτζάνι του καφέ πετρέλαιο κάθε πρωί.

Από δύο περίπου εβδομάδων εφήρμοσα την απλουστάτην αυτήν και τόσον ολίγον δαπανηρήν θεραπείαν και από δεκαημέρου αισθάνομαι τον εαυτόν μου τελείως καλά. Επέταξα εις τον τενεκέν των σκουπιδιών και τας ενέσεις «εβατ-μίν», τας οποίας εχρησιμοποιούσα, όταν μ έπιαναν ισχνραί κρίσεις και τοιαύ-ται κρίσεις άσθματος μ' ήρχοντο κάθε 2-3 ημέρες τακτικώς επί έτη. Τώρα εσώθην και θέλω να το μάθει όλος ο κόσμος διά να βροντοφωνήσω την άπειρον ενγνωμοσύνην μου προς τον θεραπευτήν, αλλά και διά να σωθούν και όσοι άλλοι ομοιοπαθείς μου υπάρχουν, οι οποίοι θα υποφέρουν το φρικτόν μαρτύριον, το οποίον επί ενδεκαετίαν όλην καταδαπανώμην και περιφερόμενος ανά τα φαρμακεία και τους ιατρούς υφιστάμην σαν ένας κατάδικος της κολάσεως. Διά τούτο, σας παρακαλώ, δημοσιεύσατε εις τα προσφιλή μου «Μακεδονικά Νέα», την παρούσαν. Θα σώσετε κόσμον και κοσμάκην, κ. Δ /ντά. Μετά βα-θείας τιμής ο τακτικός αναγνώστης Αθανάσιος Αναστασιάδης, πρόσφυξ εκ Θράκης, συνοικία Χαριλάου, πλατεία Καλλιπόλεως, αρ. 12».

Επίσης με επιστολή του στα «Μακεδονικά Νέα»¹⁵ ο Γ. Νικολάου διαμαρτύρεται έντονα, γιατί ο γιατρός κ. Μαλακατές με δήλωση του στη «Μακεδονία», στις 6 Αυγούστου 1930, λέγει, ότι δεν θεραπεύθηκε με τα βότανα του καλόγηρου, ενώ αυτός μέσα σε 9 μέρες έγινε τελείως καλά. Γράφει: «... Με κατάπληξίν μου είδα εις την χθεσινήν «Μακεδονίαν» δήλωσιν τον ιατρού κ. Μαλακατέ, ο οποίος λέγει ότι εξετάσας με, μετά την θεραπείαν μου διά των φαρμάκων του θαυματουργού καλόγηρον, εύρεν ότι εξακολουθώ πάντοτε να πάσχω και ότι δεν υπάρχει ελπίς να θεραπευθώ. Λοιπόν είμαι υποχρεωμένος να δηλώσω δημόσια ότι εντός 9 ημερών εθεραπεύθην από τον καλόγηρον και τώρα είμαι καλά. Μετ' νπολήψεως. Γ. Νικολάου, ψυστικοπώλης, Αιμιλιανού Γρεβενών 5».

Ενδιαφέρουσα είναι και η επιστολή του Φώτη Κριτσάνδα¹⁶, από το Πράβι. Γράφει: «Αξιότιμε κύριε Δ \ντά των «Μακεδονικών Νέων». Ευχαριστώ θερμώς τον πατέρα Λαυριώτη διά την θεραπευτικήν δύναμίν του, διότι χάρις εις αυτήν επανέκτησα την ακοήν μου, ην από 4 ετών απώλεσα. Προ ετών, όταν εφοίτων εις τα εν Θεσσαλονίκη Εκπαιδευτήρια επεσκέφθην επανειλημμένως πολλούς ειδικούς ιατρούς, αλλά δυστυχώς αι συνταγαί και θεραπείαι αυτών απέβησαν μάταιαι και τώρα χάρις εις την δύναμιν του πατέρα Λαυριώτη επανέκτησα την από ετών απολεσθείσαν αίσθησίν μου. Ο θεραπευθείς Φώτης Κριτσάνδας. Πράβιον».

Τέλος αναφέρουμε την επιστολή του Γ. Δημούδη¹⁷, από τη Σιάτιστα, που μολονότι ο ίδιος δεν θεραπεύθηκε, αλλά διεπίστωσε ότι άλλοι συντοπίτες του θεραπεύθηκαν, όπως ο Χάτσιος Γκαβολιάτσιος, που, ενώ δεν μπορούσε να περπατήσει 500 μέτρα, έγινε τελείως καλά. Διαμαρτύρεται έντονα και προτείνει «να αφήσουν ήαυχον τον καλόγηρο να κάνει τη δουλειά του». Γράφει: «... Εφ όσον, Κύριοι, υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι γιατρεύθηκαν από τον καλόγηρον, ενώ προηγουμένως η επιστήμη δεν μπόρεσε να τους κάμει τίποτε, έχετε υποχρέωσιν ιεράν απέναντι του λαού να τον αφήσετε ήσνχον να κάμει τη δουλειά τον. Εάν αυτό ζημιώνει τους γιατρούς, εμάς δεν μας ενδιαφέρει, εμείς μόνο θέλουμε να γιατρευόμαστε, όταν ασθενούμε, χωρίς να εξετάζουμε αν ο θεραπευτής μας είναι γιατρός ή καλόγηρος. Μετά βαθύτατης τιμής Γ. Δη-μούδης».

Φυσικά όλα αυτά τα μάθαινε ο Γυμνάσιος. Είναι πολύ χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε, όταν τον ειδοποίησαν ότι ήλθε να τον συναντήσει ο Β. Μεσολογγίτης, δ/ντής της εφημερίδας «Μακεδονικά Νέα»: «... Αφού, είπε, χωρίς να με δουν οι δημοσιογράφοι έγραψαν τόσα και τόσα, τι έχονν να γράψουν τώρα πον με βλέπουν...». Αυτή η φράση «τόσα και τόσα» δείχνει το μέγεθος των δημοσιευμάτων των εφημερίδων της εποχής του 1930 ανά την

__________________

14.«Μακεδονικά Νέα», φ. 4 Αυγούστου 1930.

15. «Μακεδονικά Νέα», φ. 7 Αυγούστου 1930.

16. «Μακεδονικά Νέα», φ. 9 Αυγούστου 1930.

17. «Μακεδονικά Νέα», φ. 14 Αυγούστου 1930.